در طول زمان افراد مختلف از منظرهای مختلف در خطبه غدیر ورود پیدا کردند و فقط از یک منظر وارد نشده اند. از منظر چشمه های گوناگون معرفتی، خطبه غدیر واقعا غنای استثنایی دارد؛ به عقیده من مانیفست اسلام و تشیع خطبه غدیر است. زیارت جامعه را من در تکمیل خطبه غدیر می‌بینم؛ یعنی اگر کسی به مطالب خطبه غدیر تسلط نسبی داشته باشد و به نکات گوناگون آن توجه کند، در زیارت جامعه قسمت های تکمیلی بحث را متوجه می‌شود. پیغمبر صلوات الله و سلامه علیه و اله چیزهایی را در خطبه غدیر ورود پیدا نکردند؛ مثلا در زیارت جامعه بخش ولایت تکوینی هست، اما در خطبه غدیر پیغمبر مناظر دیگری را بحث کردند.
به نظر من پیغمبر در روز غدیر سخنرانی هیجانی داشتند. الآن من با شما صحبت معمولی می‌کنم و موضوعی را بیان می‌کنم یا درس می‌دهم. اما یک وقت من در یک هیجانی هستم و می‌خواهم با هیجان صحبت کنم؛ یک بچه شیعه هستم و با عید غدیر روبرو شدم و در جمعی می‌خواهم از احساسات درونی خودم راجع به غدیر صحبت کنم. دیگر لحن صحبتم این¬طور نیست؛ می‌گویم آقا! آن حادثه ای که در غدیر اتفاق افتاد، آن بیانی که پیغمبر صلوات الله علیه واله در شأن علی داشتند آن قدر بالا بود آن قدر بالا بود که حد و حساب ندارد. این را می‌گویند سخنرانی هیجانی. تصور من این است که پیغمبر در جریان غدیر سخنرانی هیجانی داشتند؛ (قرائنی بر این قضیه داشتم که الان نمی‌خواهم وارد شوم) برخی از مواردی را که عرض می‌کنم، اگر ما به این قضیه توجه نکنیم، آن عظمت در سخنرانی را درست درک نمی‌کنیم....

برای مطالعه ادامه از لینک زیر استفاده نمایید