5 گام برای سوال پرسیدن از مخاطبان به شرط مشارکت قطعی آن‌ها
اگر به گفتگوهایی که در اطرافتان شکل می‌گیرند توجه کرده باشید می‌بینید که اغلب آن‌ها به جواب‌های کوتاه و خیلی مختصری ختم می‌شوند: بله یا خیر! شاید در نگاه اول تصور کنید یک ارتباط سرد و سطحی بین افراد به وجود می‌آید که خیلی زود از بین می‌رود و نتوانید دقیقا تشخیص بدهید واکنش کدام طرف باعث این سردی شده است اما اگر از یک سخنران حرفه‌ای بپرسید احتمالا می‌گوید مشکل از کسی بوده که اولین بار سوال مطرح کرده است! در سخنرانی هم دقیقا مثل این گفتگوی دوطرفه، به جز سوالاتی که فرد به فرد ممکن است پرسیده شود این سخنران است که اولین سوال را می‌پرسد. اما ممکن است این پرسشگری همیشه نتیجه دلخواهمان را نداشته باشد و مشارکتی از مخاطبان نبینیم. بنابراین سوال پرسیدن از مخاطبان هم به عنوان بخش دیگری از سخنرانی که خیلی از اوقات نادیده گرفته می‌شود اصول و فنون خود را دارد.
دلایل زیادی وجود دارد که تلاش‌های شما برای وادار کردن مخاطبان به تعامل با سخنران جواب نمی‌دهد. مخاطبان با هر رنگ و سلیقه‌ای رو به روی شما هستند و شما نمی‌توانید طبع و روحیات همه آن‌ها را پیش‌بینی کنید؛ بنابراین این هنر یک سخنران است که بدون شناخت فرد به فرد از مخاطبانش بتواند طوری سوال بپرسد که مشارکت قطعی از مخاطبان خود ببیند.
درست سوال پرسیدن 10 گام اساسی دارد که در ادامه با هر یک از آن‌ها آشنا می‌شوید.
5 گام برای سوال پرسیدن از مخاطبان به شرط مشارکت قطعی آن‌ها
هر طور که بخواهید وارد مراحل اصولی سوال پرسیدن بشوید بالاخره به نحوی با ادبیات و قواعد و دستور زبان درگیر هستید. حتی لحن افراد هم می‌توانید در این که یک سوال به صورت باز مطرح شود یا آن قدر بسته باشد که مخاطب به بله یا خیر گفتن رضایت دهد تاثیرگذار باشد.
مشاهده مقاله عوامل حواس‌پرتی مرتبط با سخنران که باید در سخنرانی محدود شوند
گام اول: پیش از سوال پرسیدن مخاطب را گرم کنید!
برای ورزش‌های سنگین ابتدا نرمش‌های سبک‌تر جهت گرم کردن لازم است. در سخنرانی هم همین روند وجود دارد. دقیقا مثل کمدین‌هایی که برای این کار ممکن است افراد دیگری را استخدام کنند تا مخاطبان را با حال و هوای مراسم آشنا کنند.
اگر در صحنه سخنرانی تنها هستید ابتدا با گفتگوهای روزمره و احوالپرسی شروع کنید. این کار شما را با خلق و خو و حوصله مخاطبان بیش‌تر آشنا می‌کند. وقتی که مخاطبان یک‌دست باشند و از یک صنف یا سطح تحصیلی یکسان باشند شناسایی روحیات آن‌ها راحت‌تر است و در آینده سوال پرسیدن از مخاطبان به شرط نتیجه گرفتن و مشارکت قطعی آن‌ها راحت‌تر خواهد شد.
گام دوم: مخاطب را به حال خود رها نکنید تا غیرفعال باشد!
یک اصل همیشگی وجود دارد که هرگز مخاطبان خود را برای مدت طولانی به حال خودشان رها نکنید! پرسش و پاسخ نظیر مطرح کردن پرسش‌های بلاغی در سخنرانی را از همان ابتدا شروع کنید. وقتی که مخاطب مدت طولانی بدون گفتگو با سخنران ساکن باشد نظیر بیننده تلویزیون است که برای مدت زیادی رو به روی تلویزیون و روی کاناپه در حال استراحت است!
بنابراین وقتی که یک خلاصه ابتدایی از بحث را ارائه دادید ( بعد از 2 الی 5 دقیقه) جملات خود را خطاب به تک تک مخاطبان بیان کنید و از حالت متلکم وحده خارج شوید.
گام سوم: سوالات را از سطح ساده به پیچیده مطرح کنید
برای سخنرانی ابتدا باید برنامه‌ریزی مدون و مشخصی داشته باشید. اگر در این رابطه مشکلی دارید بد نیست نکته نجات‌بخش برای برنامه ریزی بهتر سخنرانی را مرور کنید.
مشاهده مقاله 4 عادت بد در ارائه کنفرانس که باید از آن‌ها دوری کنید
سوال پرسیدن در سخنرانی هم باید بر اساس همین برنامه‌ریزی باشد. این برنامه‌ریزی کمک می‌کند تا همه چیز مشابه با یک ماتریکس دقیق پیش برود. مثلا اگر در حال سخنرانی درباره ترفندهای غلبه بر ترس از سخنرانی هستید می‌توانید با سوالاتی که جواب‌های مختصری دارند شروع کنید. مثلا اگر در ابتدای بحث از مخاطبان خود می‌پرسید آیا تجربه استرس برای سخنرانی کردن را تجربه کرده‌اید باید منتظر جواب‌های یک کلمه‌ای باشید. به مرور زمان و با پیشرفت بحث‌های سخنرانی، سوالات رنگ عوض می‌کنند و جنس آن‌ها متفاوت می‌شود. به این شکل که جواب‌های کامل‌تری را در بر می‌گیرند.
گام چهارم: هنگام سوال پرسیدن همه را آگاه کنید
گاهی علت عدم مشارکت افراد در سخنرانی ندانستن یا عدم تمایل آن‌ها نیست. خیلی از اوقات ممکن است متوجه سوال شما نشوند چون در حال انجام کارهای متفرقه هستند. مثلا قبل از پرسیدن اعلام کنید که یک سوال وجود دارد که مایل هستم از شما بپرسم. فراموش نکنید که هرگز به نوع سوال اشاره نکنید. مثلا نگویید که سوال سخت یا سوال فنی یا سوال فلسفی وجود دارد که قرار است بپرسم؛ چون ممکن است پیش‌زمینه‌ای برای مخاطب ایجاد شود که نمی‌تواند جواب سوال را بدهد.
گام پنجم: چارچوب تعیین کنید و سوال را شفاف سازید
مخاطبان خود را بابت تواناییشان در پاسخگویی به سوالات دست‌کم نگیرید. شاید خیلی از اوقات مشکل از شکل سوال پرسیدن از مخاطبان توسط شما باشد. سوالات را مثل اجزای یک نقاشی در نظر بگیرید که با وجود یک قاب مشترک و ثابت بهتر به چشم می‌آیند. از این رو باید به فرم سوال پرسیدن خود دقت کنید.
منبع:www.daneshgahezendegi.com